Pluszowy Miś z kocykiem
torba papierowa,
magnez na lodówkę
pocztówka z pozdrowieniami
Ślicznie dziękuję za tak miłą niespodziankę !!!
Rzecznik Praw Dziecka stoi na straży praw dziecka, a w szczególności:
- prawa do życia i ochrony zdrowia,
- prawa do wychowania w rodzinie,
- prawa do godziwych warunków socjalnych,
- prawa do nauki.
Rzecznik podejmuje działania na rzecz
zapewnienia dziecku pełnego i harmonijnego rozwoju, z poszanowaniem jego
godności i podmiotowości (art. 3 ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka).
Wypełnienie tych zadań wymaga ochrony dziecka przed wszelkimi przejawami
przemocy, okrucieństwa, wyzysku, a także przed demoralizacją,
zaniedbaniem i innymi formami niewłaściwego traktowania.
Przedmiotem troski Rzecznika są wszystkie dzieci;
szczególną opieką otacza dzieci niepełnosprawne, które mają utrudniony
start życiowy.
Rzecznik wykonując swoje uprawnienia, kieruje się zasadami zawartymi w Konstytucji RP, Konwencji o Prawach Dziecka i ustawie o Rzeczniku Praw Dziecka, w tym zwłaszcza:
- zasadą dobra dziecka,
- wszystkie działania podejmowane są w najlepiej pojętym interesie dziecka,
- zasadą równości,
- troską o ochronę praw każdego dziecka,
- zasadą poszanowania odpowiedzialności, praw i obowiązków obojga rodziców za rozwój i wychowanie dziecka.
Rzecznik podejmuje działania przewidziane w
ustawie z własnej inicjatywy, biorąc pod uwagę napływające do niego
informacje wskazujące na naruszenie praw lub dobra dziecka. Zajmuje się
przypadkami indywidualnymi, jeśli nie zostały one wcześniej rozwiązane
we właściwy sposób mimo, że wykorzystano dostępne możliwości prawne. Rzecznik
nie zastępuje wyspecjalizowanych służb, instytucji i stowarzyszeń
zajmujących się ochroną dziecka, lecz interweniuje w sytuacji, kiedy
dotychczasowe procedury okazały się nieskuteczne bądź ich zaniechano.
Adresatami działań Rzecznika są wszystkie organy władzy publicznej (między innymi: Sejm, Prezydent RP, Rada Ministrów, sądy), samorządy terytorialne, instytucje rządowe i organizacje pozarządowe, do których Rzecznik może zwrócić się o:
- złożenie wyjaśnień i udzielenie niezbędnych informacji, a także o udostępnienie akt i dokumentów, w tym zawierających dane osobowe,
- podjęcie przez nie działań na rzecz dziecka, zgodnie z zakresem ich kompetencji, przedstawiając oceny i wnioski zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony praw i dobra dziecka,
- wystąpienie z inicjatywą ustawodawczą bądź o wydanie lub zmianą innych aktów prawnych.
W naszym kraju funkcjonuje szereg instytucji
zajmujących się prawami dziecka. Często jednak działają one jedynie w
konkretnym środowisku społecznym lub na określonym obszarze, czasem
sytuacja dziecka nie jest głównym celem ich działalności. Ustanowienie
Rzecznika Praw Dziecka oznaczało powstanie niezależnej instytucji,
wyposażonej w uprawnienia o charakterze kontrolnym, ostrzegawczym i
inicjującym, wspierającej wysiłki zmierzające do maksymalnej ochrony
praw dziecka.
Obowiązkiem Rzecznika jest coroczne przedstawienie
Sejmowi i Senatowi informacji o swoich działaniach oraz uwag o stanie
przestrzegania praw dziecka w Polsce. Ponieważ informacja ta jest
podawana do wiadomości publicznej, stanowi doskonałą możliwość podjęcia
ogólnonarodowej dyskusji nad stanem przestrzegania praw dziecka w
Polsce.
